|
Antrenmanın amaçları ve içerikleri:
10 ile 12 ve 12 ile 14 yaş gruplarına
uygulanılan antrenmanların amaç ve
içerikleri, çocukların 1, eğitim aşamasında
yaşamış oldukları tecrübelerin üzerine inşa
edilir.
1. eğitim aşamasında oyun amacı 7:7'di ise,
2. eğitim bölümündeki antrenmanın,
11:11'deki mevcut şartlara yönelik
uygulanması gerekir. Özellikle teknik
kabiliyetlerin bazı oyun içindeki durumlara
göre kullanımı ön planda tutulmalı.
Futbol tekniğindeki hareketlerin akışı,
alıştırarak ve oynayarak, değişik müsabaka
durumlarına yönelik olmalı ve
otomatikleştirilmelidir.
Rakip oyuncuya ve rakip takıma karşı planlı
ortak bir takım oyunu oynayarak başarılı
olabilmek için, top hakimiyetinin ve uygun
savunma araçlarının öğrenimi şarttır.
2. eğitim aşamasındaki ana amacımız:
"özelleşmek futbol oyununu iyileştirmek".
Şu şekilde ayırabiliriz:
- Beraber oynayabilmemiz için ve savunma
davranışlarımızda doğru (hatasız)
olabilmemiz için temel teknikteki
hareketlerin akışını sistematik şekilde
iyileştirip sabitleştirmek.
- Bireysel ve grup taktiğindeki
davranışların Öğrenimi ve iyileştirilmesi,
- Bilgilerin genişletilmesi
- Kondisyon kabiliyetinin iyileştirilmesi
(hareketlik, beceriklilik, dayanıklık,
kuvvet ve sürat) müsabakaya yönelik.
- Her tek oyun pozisyonundaki görevleri,
maçtaki 11:11 göreve göre hazırlayarak,
yaklaştırmak.
- Çocuklardaki performans ve müsabaka
isteğini teşvik etmek.
- Kooperatif (işbirliği) davranışların
benimsenmesi.
Yapılama antrenmanında teknik hareketlerin
akışının sistematik şekilde iyileştirîlip
sabitleştirilmesi, Ön planda olmalıdır.
Oyuncular, futbola Özgü hareketlerin akışını
en uygun ve ekonomik şekilde
otomatikleşinceye kadar çalışmalıdırlar.
Burada hareketlerin uygulanması futbola özgü
hareketlere uymalıdır. Fakat her oyuncunun
kendine öz hareket özellikleri devam
etmelidir.
Oyuncuların şahsi teknikerinin bireysel
özellikleri ile birleştirilmesi oyuncunun
"Stili" olarak tanınır.
Tekniğin mükemmel şekilde uygulanması,
karışık oyun ve müsabaka durumlarındaki
çözümler için önemli olan Ön şartlarıdır.
Bundan dolayı oyun-pozisyon durumlarından
kopuk öğretilmemeli yada iyileştirilmemeli.
Bunlar zihne hitap eden hareketlik
uygulamaları olup, oyun pozisyonlarına
uymalıdır.
Önemli olan:
-Topa karşı his ve yatkınlığın kuvvetli
şekilde geliştirilmesi,
-Geniş kapsamda teknik elementlerin antrene
edilmesi, hareketlerin akışındaki her tek
elementlerin oyun pozisyonuna göre
çalışılması.
-Hareket akışlarındaki yüksek isabete
ulaşılması, (özellikle amaca uygunluk).
Teknik, oyunun önemli direklerinden bîri
olup, özel taktik ve kondisyon çalışmalarına
nispeten antrenmanlarda daha önemli anlamı
vardır.
Teknikteki hareket akışı ne kadar erken
öğrenilir ve mükemmel şekilde uygulanılırsa,
taktik ve kondisyon, doğru teknik
hareketlerle daha ekonomik çalışılabilir.
Bireysel ve grup taktiği hareketlerinin
öğrenilmesi ve iyileştirilmesi, daima teknik
düzeye sıkı sıkıya bağlı olup, bununla
paralel olarak geliştirilmelidir. Tekniğin
giderek top ve vücut hakimiyeti olarak ifade
edilebileceği anda, taktikten, oyuncunun
kendisinin ve rakibinin performans
yeteneğine uygun olarak planlanmış harekete
bütün bir maç süresi içinde ve maç
koşullarında ulaşması anlaşılır. Teknik
düzey, taktik olanakları belirler.
Bu yaşta antrenmanın ağırlık noktasında
basit oyun pozisyonları içindeki Teknik,
Taktik hareketler yer alır. Pozisyon
koşulları, gerçek maç pozisyonları ile
karşılaştırıldığında daha da basittir.
Bununla birlikte Temponun yükseltilmesi,
rakip sayısının arttırılması, alanın
küçültülmesi ile koşullar sistemli olarak
değiştirilip geliştirilebilir.
Antrenmanda, futbol tekniği ve taktik temel
hareketler arasındaki gelişme bağını
netleştirmek için, maç koşulları
azaltılarak, hareket akışları
basitleştirilmelidir.
Örneğin:
Küçük gruplarda alıştırmalar,
Rakipsiz alıştırmalar,
Yarı aktif olarak yardımcı olan rakip
oyuncularla alıştırmalar ve,
Aktif rakiplerle.
Taktik antrenman, bir pratik ve bir de
teorik kısımdan oluşur. Bilinçli öğrenme
bilinçli alıştırma yapma ve başarma, ona
uygun bilgiler o1madan gerçekleştirilemez.
Bilgilerin genişletilmesi daha sonra
antrenmanda önemli rol oynar. Pratik
antrenmanda açıklanan bilgilerle,
düzeltmelerle, antrenman ve maç konuşmaları
ile bunlar gerçekleşirler.
Oyuncular şunları öğrenmelidirler:
Önemsiz hareketlerle amaca yönelik oyun
pozisyonlarını ayırmayı,
Oyunsal ilişkileri tanımayı,
Kurallardan sonuna kadar yararlanmayı,
Teknik becerileri bilinçli ve pozisyona
uygun kullanmayı,
Oyun pozisyonlarını gerçekleştirmeyi ve
motorik çözümlerde doğru kararlar vermeyi,
Antrenmanları aktif olarak etkilemeyi,
Ortak düşünmeyi ve ortaya çıkan sorunları
birlikte tartışarak çözmeyi,
Kendi çözüm yollarını bulmayı ve sadece
önceden verilen görevleri taklit etmemeyi,
Deneyimleri biriktirmeyi ve bunları yerinde
kullanmayı.
Daima aynı hataları yapan oyuncular, sportif
gelişimlerinde yerinde sayarlar.
11:11 Oyundaki hareketlilik, maharet,
dayanıklılık, kuvvet ve sürat gibi
kondisyonel yetenekleri geliştirmek,
futboldaki yüksek bir seviye için ön
koşuldur. 10-14 yaşlarında kondisyonun belli
faktörleri iyi antrene edilebilir.
İlk kondisyonel gelişimler, teknik taktik,
dengeli bir antrenmanlarla başarılın
Yaklaşık 12 yaştan itibaren, belli
kondisyonel yetenekler amaçlanarak
çalışılır.
HAREKETLİLİK: Öncelikle
hareketliliğin kazanılması ve geliştirilmesi
için yapılan bir antrenman, mantıklıdır.
10. yaşa kadar hareketlilik, belirgin bir
şekilde mevcuttur. Eğer antrenmanına devam
edilmezse, duraklar. Özellikle bu, İlk
ergenlik dönemi için geçerlidir. Çünkü
kasların ve bandların gelişip uzamaları,
artan uzunluğuna gelişmenin gerisinde
kalmaktadır. Bu nedenle, hareketliliğin
düzenli olarak çalışılması tavsiye edilir.
İyi bir hareketlilik, kuvvet ve sürat gibi
bedensel performans faktörlerinin gelişimi
ve iyi futbol tekniği için önemli bir ön
koşuldur. Hareketliliğin antrenmanı, netice
olarak sakatlıkların önlenmesine de yardım
eder. Çünkü esnek ve uzayabilen bir kas,
yüklenebilme özelliğine sahiptir.
MAHARET: 10 Yaşından itibaren
oyuncular, tam olarak gelişmiş bir motorsal
yönetim ve kombinasyon yeteneğine
sahiptirler. Bu faktörleri futbolda
kullanılır hale getirmek için, antrenmanda
maharet çalışmalarına önem vermek gerekir.
Oyun pozisyonlarını analiz etmek ve ona
uygun çözümü bulmak için maharet, çok yönlü
hareket ve yeteneklerle fiziksel yetenekler
üzerine yapılanmalıdır. Bu, motorsal
hareketlerdeki ve artan motorsal öğrenme
yeteneği içindeki hakimiyeti ortaya koyar.
Maharet hareketlerin kullanılması ve
kurallandırılması ile belirleniyor. Değişen
koşullara iyi uyum yapabilen, baskı
altındaki pozisyonlardan kurtulabilen ve
yeni hareketleri çabuk öğrenebilen oyuncular
maharetli oyunculardır.
|
|
Mahir bir oyuncu, ekseninde hareket eder.
Zor pozisyonları en az kuvvet zarfı ile
yaparak, enerjiden tasarruf eder.
Bir vücut değişimi içinde bulunan ilk
ergenlik çağında, hareket yapısındaki
değişikliklerde ortaya çıkar. O nedenle, bu
değişikliklere en iyi uyumu yapmak için
maharet antrenmanı, etkili bir şekilde
uygulanmalıdır.
GENEL DAYANIKLILIK: Genel
dayanıklılık 10-14 yaşlarında iyi
çalışabilir. 10-12 yaşlarında kaçma-kovalama
oyunları ve sokakta, boş alanlarda oynanan
günlük futbol oyunları yeterlidir.
Gerekli dayanıklılık olanaklarını güvenceye
almak için, 12 yaştan itibaren haftada bir
veya iki kez yapılan futbol antrenmanı
yeterli olmaz. Antrenör, futbol oynamak ve
bisikleti ile uzun bir mesafeyi kat etmek,
zaman zaman arazi koşusu yapmak için boş
zamanlarında küçük guruplar oluşturmak için
oyuncuları teşvik etmelidir.
KUVVET: Kuvvet, koşu, sıçrama, şut
atma gibi hareketlerde her oyuncu için
gereklidir. Kol ve omuz çemberi kaslarında
olduğu gibi ihmal edilmiş karın ve sırt kas
gruplarının sistemli bir şekilde
kuvvetlendirilmeleri de dahil, bu yaş
grubunda kuvvet antrenmanından söz etmekten
hoşlanılmıyor.
10-12 yaş çocuğunun "kuvvet antrenmanı"
sıçramalar, startlar, şut atmalar,
tırmanmalar ve jimnastik alıştırmaları ile
sınırlı kalmaktadır.
12-14 yaşlarında "kuvvet antrenmanı", üst
vücudun kuvvetlenmesi ile, araçsız ve araçlı
jimnastik ile sağlık topu ve esli
alıştırmalar ile yapılan sabit bir program
olarak geliştirilmelidir
SÜRAT:
Süratin geliştirilmesi içinde bilinçli
olarak çalışılmalıdır. Reaksiyon yeteneği ve
adım sayısı, bu yaşlarda hedeflenerek
çalışılabilir. Uygun çözüm yolları: Değişik
reaksiyon ve start alıştırmaları, yakalama
oyunları, kısa koşu yarışları, stafetler ve
küçük gruplarda futbol oyunları.
11:11 Oyundaki tek tek oyun pozisyonları ile
ilgili görevlerin uygulanması, çocuklarla,
1. eğitim aşaması içindeki 7:7 oyuna
hazırlanıldıktan sonra, 2. eğitim aşamasında
sistemli olarak başarılmalıdır. 105 x 70
m.'lik normal oyun alanındaki oyun
görevlerinin dağılımı profesyonel futbolun
pratiklerine göre değil, 10-14 yaş genç
erkeğinin ve genç kızının performans
olanaklarına göre ayarlanmalıdır.
On saha oyuncusunun sahaya eşit olarak
dağılımları ve pozisyonları prensiplere
uygun olarak alınmaları, amaca uygundur.
Burada üç aksiyon atanı olabilir:
Hücumun bittiği alan (ileri uç için hücum
alanı)
Oyun kurucular İçin alan (Orta saha
oyuncuları için)
Savunma için alan (Savunma oyuncuları ve
kaleci İçin)
Bu yaş grubunda 3 tane ileri uç (2 tane
açık, 1 santrafor) oyuncusu ile oynamak,
doğru bir beklentidir. Orta alandaki
görevler en uygun şekilde 3 oyuncu
tarafından (biri sağda, biri solda ve biri
de ortada) yerine getirilir. Bunlar hem
ofansif, hem de defansif oynamak
zorundadırlar. Savunmayı, 2 iç ve 2 dış
olmak üzere ya da 1 stoper ve 1 libero ile
yapmak en doğrusudur.
Bu temel diziliş ile oynamanın birkaç
avantajı vardır:
Hücumdaki pozisyonlar sahanın genişliğine
kullanıldığından, usta saha oyuncuları koşma
çalışmaları ile yorulmadan hem kanatlardan
ve hem de ortadan oynayabilirler.
Orta saha oyuncuları, öndeki pozisyonlarda
birçok pas istasyonlarına sahiptir. Bunlar
oyunu açarak, yol kat etmekten
kurtulabilirler.
Amaçlı bir oyun kuruluşu savunmada başlayıp,
orta sahadan derinlemesine ve genişliğine
doğru ileri uca ulaşır. Kondisyonel
beklentiler ikinci plana düşer. Teknik
mükemmelliğe daha fazla ağırlık verilir.
Koşu çalışmaları, top tekniğine nazaran
ikinci plana düşer.
Sahadaki diziliş, pozisyonlara göre düzenli
kademeleşmeyi oluşturacağından, rakip top
ile buluştuğunda 1:1 savunma mümkün olur.
Dış savunma pozisyonları tutulmuş
olduğundan, rakip oyuncular kanatlardan
gelecek olurlarsa, her zaman bir oyuncu ile
karşılaşırlar.
Birbirlerini destekleyen 2 müdafaa oyuncusu,
rakipten gelen hücum tehlikesi nerede en
büyük ise orada oynarlar.
10-14 yaşlarındaki gençlerin bugünkü oyun
anlayışı avantajları aşağıda yazılmış olan
oyun sahası üzerindeki pozisyonları
tutulmaları ile farklılaşır.
Hücum için geçerlidir:
Oyuncular değişken bir hücum oyunu kurarak
kanatlardan oynamalıdır. Orta yapma ve
kaleye şut atma için, süratli, driplingte
becerikli ve esnek olmalıdırlar.
Orta saha oyuncularının iyi bir kombinasyon
oyununu uygulayabilmeleri için, ileri uç
oyuncularını akıllı paslarla besleyip her
zaman top ile buluşabilecek durumda olmaları
gerekir. Aynı zamanda kaleye şut atma
pozisyonlarına girmeleri de önemlidir.
Savunma oyuncuları ya orta oyuncularına ya
da hücum oyuncularına pas verebilmeli ve her
pastan sonra boş alana koşmalıdırlar.
Kaleci topu süratli ve emin de-gaj ile takım
arkadaşına atabilmeli ve takımını yeniden
hücuma kaldırabilmelidir..
Savunma için geçerli olanlar:
Topu kaptırdıktan sonra oyuncuların derhal
zihinsel olarak müdafaaya dönmeleri gerek.
Hücum oyuncuları orta saha oyuncularını,
orta saha oyuncularını savunma oyuncularını
desteklerler.
Savunma oyuncularının, yeniden amaçlı bir
hücumu kurup sonuca ulaşmaları için, çok
çabuk topa hakim olmaları gerekir.
Savunma oyuncuları kendi alanlarında
müdafaa yaparlar.
Libero, ya savunmanın arkasında oynayarak
savunmayı yarmış olan rakibin üzerine çıkar
(yani kademeye girer), yada diğer savunma
oyuncuları ile aynı hizada oynar.
Her oyuncunun savunma alanı vardır. Oraya
girmiş olan rakip oyuncuyu rahatsız eder ve
saldırır.
Oyunculardaki performans ve müsabaka
hazırlığının teşvik edilmesinin amacı,
futbolcularımızın, gerek antrenman, gerek
müsabaka beklentilerini iyileştirmek.
Düşünceler ilk anda oyuncuların
karakterlerine bağlı olup; aynı zamanda
tecrübelerin birikimi, bilgi edinme ve
antrenörün motive edici çalışmaları ile
orantılıdır. Bu şartların birbirine karışımı
ile takımlarda belirli motifler ve amaçlar
oluşabilir.
Kooperatif davranışların benimsenmesi, takım
hizmeti yada iyi birtakım performansı için
şarttır, işbirliğinin temelinde oyuncular
arasındaki ilişkiler, karşılıklı güven ve
yardım yatar.
Bu oyuncularda şunları gerektirir:
Kendilerini diğer kişilerin yerine koyma
kabiliyetini,
Diğer kişiler için mücadele edip yardım
etmek için hazırlıklı olmalarını,
Takım içindeki bireysel değişiklikleri
tanıyıp kabul etme kabiliyeti ve
hazırlığını,
Takım içinde yada grup içinde inisiyatifleri
üstlenme hazırlığını,
Sonuç olarak burada tekrar eğitim
aşamalarındaki bağlantı gösteriliyor.
 |
